امروزه کاهش شديد ذخايرنفت و مشکلات زيست محيط ناشی از سیوختن سوختن سوخت های فسيلی از یک سو و افزايش ميزان تقاضا برای انواع سوخت چه در زمینه حمل و نقل و چه در صنايع مختلف از سوی ديگر،موجب شده که استفاده مجددا روغن های مصرفی در صنایع متفاوت می باشد.
آلودگی های بوجود آمده در طول فرایند استعمال سبب از دست رفتن کیفیت اولیه روغن می گردد.
اما دور ریختن آن به عنوان پسمانده شرایط آلودگی های جبران ناپذیر برای منابع آبی و خاکی فراهم می نماید.
این در حالیست که تصفیه و بازگرداندن آن به چرخه مصرف علاوه بر رفع مشکلات زیست محیطی ذخیره هر چه بیشتر منابع سوختی را به همراه دارد.
علاوه بر اینها مطالعات نشان داده که می توان از این روغن ها به سوخت هایی جایگزین دست یافت.
به هر نوع روغن صنعتی که مستمل شده و به دلیل نداشتن کیفیت اولیه خود قابل استفاده مجدد نمی باشد روغن کارکرده می گویند. علاوه بر این چنین روغنی تحت عنوان پترولیوم – اشتقاقی یا نفت خام مصنوعی نیز مشهور است.
در طول صنايع مختلف روغن های مستعمل تولید می شوند که شامل مواردی چون :روغن های حاصل از موتورهای احتراقی ، سيستم های حمل و نقل، سيستم های هيدروليک و توربينها، فعاليت های مربوط به صنايع کشتيرانی و بخشهای از صنعت خودرو می باشد.
دور ریختن این روغن ها به عنوان پسمانده علاوه بر خسارت های فراوان و جبران ناپذیر که بر محیط زیست به خصوص منابع آبی و خاکی وارد می کند از لحاظ اقتصادی نیز آسیب بشمار می آید.
به همین دلیل پالایش آن چه در قالب تولید روغن پایه و روغن موتور و چه به عنوان سوختی جایگزین بنزین ، گازوئیل و … از لحاظ اقتصادی دارای اهمیت ویژه است.