در صنعت روانکاری، به منظور شناخت و کاربرد صحیح روغن ها از دو گونه طبقه بندی استفاده می شود:
در ادامه به این روش طبقه بندی در خصوص روغن های موتور و دنده خودرو، اشاره کوتاهی می شود.
طبقه بندی روغن های موتور برحسب گرانروی
درجه بندیSAE
انجمن مهندسین خودروی آمریکا، اساس طبقه بندی روغن های موتور را به دلیل اهمیت گرانروی، این ویژگی بنا نهاده است به طوری که در این سیستم دو گروه از درجه های گرانروی تعریف می شوند.
یک گروه حرف Winter=W دارد و گروه دیگر بدون حرف W است. درجه های دارای حرفW معرف گرانروی روغن در زمستان یعنی متناسب بودن آن برای کار در فصول سرد سال و قابلیت روغن برای پمپ شدن در دمای پایین است.
طبقه بندی بر اساس سطوح کیفیت روغن های موتور
طبقه بندی انجمن نفت آمریکا API
انجمن نفت آمریکا کیفیت روغن های موتور را در دو گروه دسته بندی نموده است.
در سیستم های انتقال نیرو، دنده ها و یاتاقان های مختلفی به کار رفته است که نیازهای روانکاری متفاوت در شرایط مختلف را دارند. انتخاب روانکار مناسب مستلزم بررسی دقیق مشخصات فیزیکی و شیمیایی روغن و شرایط کار دستگاه ها در تطبیق با شرایط محیط کار است.
الف) طبقه بندی روغن های صنعتی بر اساس گرانروی
این طبقه بندی بیشتر بر اساس طبقه بندی درجه های گرانروی ISO انجام می شود که در واقع گرانروی روغن در 40 درجه سانتی گراد، با تغییرات مجاز 10+- در صد می باشد.
درجه گرانروی ISO روغن های صنعتی که مقایسه آن با سایر درجه بندی های گرانروی به صورت تقریبی نشان دهنده میانگین تغییرات مجاز گرانروی روغن بر حسب سانتی استوک در 40 درجه سانتی گراد است.
ب) طبقه بندی سطوح کیفیت روغن های صنعتی
به علت تنوع بسیار زیاد در موارد مصرف و سطوح کیفیت روغن های صنعتی ذکر استانداردهای آنها در اینجا امکان پذیر نیست و در مورد هر روغن خاص به طور جداگانه شرح داده شده است و بدلیل تنوع بسیار زیاد روعنهای صنعتی و موارد مصرف انها در مورد هر یک از انواع روغن های صنعتی بصورت ویژه استاندارد آن تدوین شده است.