روغن های موتور از لحاظ گرانروی به دو دسته روغن های تک درجه ای (Mono-Grade) مانند روغن های SAE40,30,10 و روغن های چند درجه ای (Multi-Grade) تقسیم بندی می شوند.
در دسته دوم مانند روغن های 10W-30 و SAE20W-50 که روغن های چهار فصل یا اتوماتیک نیز نامیده می شوند در جه SAE روغن با دو عدد و حرفW (مخفف کلمه winter زمستان ) نمایش داده می شود.
عدد سمت چپ W معیار از گرانروی روغن در دمای پایین و عدد سمت راست گرانروی در دمای بالا 100 درجه را نشان می دهند.
این روغن ها به علت داشتن مواد افزودنی خاص در سرما یعنی هنگام استارت موتور مانند روغن سبک (مثلاSAE10 یاSAE20) هستند. به این دلیل موتورخودروبا استفاده از آنها به راحتی روشن می شود. فقط در این صورت روغن به سرعت به تمام قسمت های موتور می رسد و روغن کاری قطعاترا به خوبی انجام می دهد. ضمنا با گرم شدن موتور افت گرانروی روغن کمتر از افت گرانروی روغن های تک درجه ای(SAE30 یاSAE50) خواهد بود.
به این ترتیب حتی در گرم ترین شرایط لایه ای از روغن بین قطعات باقی می ماند و به خوبی آنها را از یکدیگر جدا نگه می دارد. یعنی در مجموع می توان گفت که محدوده دمایی کاربرد روغن های چند درجه ای وسیع تر است.
با توجه به اینکه 80 در صد ساییدگی قطعات متحرک موتور در مرحله استارت یعنی در مرحله ای که معمولا موتور سرد است رخ می دهد روانکاری قطعات بسیار مهم و ضروری است بنابراین بهتر است از روغن های چند درجه ای که در سرما گرانروی پایینی دارند استفاده شود.
اخیرا روی بسته بندی های روغن های وتور در کنار مشخصه های سطح کیفیت API مشخصه های مربوط به ILSAC را نیز معرفی می نمایند. ILSAC مخفف عبارت International Lubricant Standardization and Approval Committee و به معنای “سازمان بین المللی استاندارد و کمیته تایید (کیفیت) روانکارها” است.
این سازمان از سال 1994 در زمره موسسات بررسی تعریف و تایید سطوح کیفیت روغن های موتور بنزینی قرار گرفته است.
سایر طبقه بندی های مهم که برای روغن های خوردو و روانکارهای صنعتی دسته بندی شده اند عبارتند از: