در صنعت روانکار، محاسبات نشان می دهد که اگر همه چیز مطابق الگوها باشد، ما باید شاهد یک رشد حداقل ۴۰٪ در قیمت روانکار باشیم که بخش مهم آن تحت تاثیر نرخ دلار است.

به گزارش شبکه خبری تهران نیوز، بررسی داده‌ها نشان می‌دهد که رفتار قیمتی نفت کوره در این یکی دو هفته، از شرایط بحرانی کاهش قیمت ناشی از مقررات IMO که بدون توجه به قیمت نفت بود خارج شده است و رفتار طبیعی دارد.

از طریق محاسبات اقتصاد سنجی با قیمت ۵۷ دلاری قیمت هر بشکه نفت خام، قیمت هر بشکه نفت کوره ۲۵۰ دلار است و این در حالی است که قیمت فعلی نفت کوره ۲۷۰ دلار است که اختلاف حدود ۸٪ با مدل طراحی شده دارد.

قیمت لوبکات نیز تابع یک فرمول است. مطابق با قیمت نفت کوره استخراجی از مدل و با در نظر گرفتن خطا ۸٪ مدل و نرخ دلار نیمایی ۱۲.۱ هزار تومان قیمت هر تن لوبکات به طور متوسط ۳.۵ میلیون تومان است.

نرخ اعلامی توسط انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پالایش نفت برای هفته دوم بهمن ماه حدود ۴ میلیون تومان بوده است که اختلاف حدود ۱۴٪ را دارد که گویا ناشی شده از تغییر در فرمول نحوه محاسبه به نفع پالایشگاه‌ها است.

نکته آزار دهنده در صنعت روانکار

این ۱۴٪ بالاتر بودن نرخ اعلامی به نسبت آنچه که باید باشد باعث افزایش بهای تمام شده شرکت های تولید کننده روانکار شده و بنابراین آنها قاعدتا نرخ فروش را باید افزایش دهند. نکته آزار دهنده در صنعت روانکار رقابت منفی شرکت ها بوده و در اصل برای نرخ روانکار دیگر نمی توان به مدلی خاص با یک ضریب خطا جزئی رجوع کرد و این موضوع باعث می شود که در زمان تغییرات نرخ لوبکات، به صورت بی قاعده شاهد تغییرات نرخ فروش باشیم.

پیش‌بینی قیمت نفت

براساس پیش بینی قبلی از قیمت هر بشکه نفت خام (بین ۶۰ الی ۶۵ دلار)، نرخ لوبکات پیش بینی شده برای سال ۱۳۹۹ با اعمال تغییرات فرمول جدید، چیزی بین ۵.۷ (با نفت ۶۰ دلار) الی ۷.۴ میلیون تومان (با نفت ۶۵ دلار) است.

در این پیش بینی یک نکته مهم وجود دارد و آن رفتار آتی قیمت نفت کوره است. فعلا چند هفته ای است که رفتار قیمت نفت کوره مطابق با الگوی اقتصاد سنجی می باشد.

در شرایط اعمال مقررات جدید IMO ما نیاز به زمان داریم تا متوجه شویم آیا باید مدل را تعدیل کنیم خیر. به عبارتی در تصور ابتدایی این به ذهن می رسد که مطابقت الگویی امروز نفت کوره با قیمت نفت خام به این خاطر است که قیمت نفت به شدت کاهش یافته است و شاید در صورت رشد مجدد آن، نفت کوره رفتار بی قاعده چند ماه قبل را تکرار کند و دلیل آن، عدم تمایل پرداختی بالا، توسط خریداران برای نفت کوره با سولفوره زیاد است.

خیلی سادتر این است که این مدل اقتصاد سنجی محاسبه قیمت نفت کوره در شرایط وجود مقررات IMO ممکن است در صعود قیمت نفت خام دیگر جواب ندهد. مثلا اگر نفت به ۶۰ دلار صعود کند قیمت نفت کوره حدود ۳۲۰ تا ۳۴۰ باید باشد و باید دید خریداران حاضر هستند که چنین نرخی را برای نفت کوره ای که همچنان سولفوره بالا دارد پرداخت کنند یا خیر و برای اثبات این موضوع نیاز به زمان داریم که در صورت اثبات، به طور کامل نرخ لوبکات پیش بینی شده تعدیل خواهد شد.

در صورت مطابقت رفتاری نفت کوره با مدل و مفروضات پیش بینی (نفت ۶۰ الی ۶۵ دلار و نرخ دلار ۱۳.۵ الی ۱۴ هزار تومان تحلیلی) باید شاهد یک افزایش قیمت قابل توجه در نرخ روانکار باشیم و اگر این افزایش به واسطه دخالت دولت در قیمت گذاری محصولات اتفاق نیافتد شرکت های تولید کننده روانکار به این دلیل که خودشان را در مقابل رشد بهای تمام شده و نرخ گذاری دستوری محصولات می بینند سود از دست خواهند داد.

واقعا باید کاری کنند !

در صنعت روانکار، محاسبات نشان می دهد که اگر همه چیز مطابق الگوها باشد، ما باید شاهد یک رشد حداقل ۴۰٪ در قیمت روانکار باشیم که بخش مهم آن تحت تاثیر نرخ دلار است.

حال در صنعت فلزات اساسی نیز بیلت در سال بعد امکان رسید به نرخ ۶ میلیون تومان بابت هر تن را خواهد داشت و این به معنای رشد حداقل ۴۰٪ نسبت به نرخ سال ۱۳۹۸ است و در نهایت به معنای رشد زنجیره این صنعت (تیر آهن، میلگرد و…) است.

به نقل از سایت تهران نیوز